what's in a name?

Onze kennelnaam is Trésor de Chioula. Die naam is niet zo maar uit de lucht komen vallen.

Toen we vakantie vierden in het land van de Catharen, maakten we een tocht over het Plateau de Sault, waar de ruine ligt van Montaillou, u wellicht bekend van het boek van Emmanuel Le Roy Ladurie: Montaillou, een ketters dorp in de Pyreneeën 1294-1324. (Bert Bakker, Amsterdam 1984).

Doorrijdend naar Ax les Thermes kwamen wij over de Col du Chioula. Daar brachten we met de camper de nacht door en klommen de volgende ochtend naar het Signal de Chioula en werden beloond met een schitterend uitzicht over de Pyreneeën.

De tocht er naar toe was voor Olga een ware overwinning, aangezien een heel slechte heup het klimmen en dalen via dit steile pad bijna onmogelijk maakte. Dat was de eerste schat (trésor), de overwinning van boven komen. De tweede schat was het uitzicht, een uitzicht waar we iedere keer als we in de buurt zijn weer van gaan genieten. De derde schat was het arsenaal aan namen dat we daar vonden, waaronder de naam van Dosse, die we kort daarna op konden gaan halen bij de familie Rooding. Zij werd vernoemd naar de Cap de la Dosse, die ligt in de buurt van Les 3 Seigneurs.